رئالیسم جادویی در رمان قریه از محمد مولایی

نوع مقاله : علمی-پژوهشی

نویسندگان

1 هیئت علمی.استادیارگروه زبان و ادبیات فارسی پیام نور ایلام

2 گروە ادبیات فارسی.دانشکدە علوم انسانی دانشگاە پیام نور

10.30465/copl.2023.46018.4057

چکیده

یکی از شاخه‌های مکتب رئالیسم، رئالیسم جادویی است که شیوه‌ای بدیع و جدید در داستان‌نویسی است و در آن عنصر واقعیت و خیال چنان با هم ترکیب می‌شوند که مرز میان آن‌ها به راحتی قابل تشخیص نیست و خواننده به راحتی آن را می‌پذیرد، در آثار داستانی نیز مدت‌هاست رئالیسم جادویی در جهت تأثیرگذاری بیشتر، مورد توجه نویسندگان قرار گرفته است. روش این پژوهش به گونه استقرایی، براساس مطالعه کتابخانه‌ای و به شیوه توصیفی- تحلیلی است. اساس این مطالعه مبتنی بر بررسی سبکی و ساختاری12 مؤلفه‌ی مهم رئالیسم جادویی در این رمان است که می‌تواند دریچه‌ای دیگر از ادبیات داستانی بومی را به روی مخاطب بگشاید. نتایج نشان می‌دهد مولایی در توجه به رئالیسم جادویی از مؤلفه‌هایی همانند: توصیف واقع‌گرایانه جزئیات، نقش طلسم و دیو، بهره‌مندی از عامل جادو و جن، استفاده از تخیل و توهم، حوادث شگفت‌انگیز، دوگانگی و تقابل، نمادگرایی و رازگونگی، کشمکش، سکوت اختیاری، زمانمندی خاص، اغراق و مبالغه و آداب و رسوم بومی و خرافه‌ها‌ استفاده کرده است. نویسنده، بین جهانی که در قریه خلق کرده است با دنیای واقعی ارتباطی تنگاتنگ برقرار می‌کند و در ترکیب واقعیت با خیال، لحنی باورپذیر به کار برده است. به نظر می‌رسد تفکر نویسنده در خلق رئالیسم جادویی، ریشه در اندیشه‌هایی دارد که با عامل ماوراءطبیعت همراه شده است. بهره‌مندی از عامل جادو و جن بیشترین بسامد و استفاده از کشمکش، کمترین بسامد را در رمان قریه داشته‌اند. استفادة نویسنده از جادو و گروه اجنه باعث شده تا عنصر خیال نیز در این ترکیب با نویسنده همراه شود و تصاویری ماورایی را به وجود آورد. به نظر می‌رسد در این داستان، توجه به فضای روستایی و نمادهای مربوط به آن و عنصر تقابل و دوگانگی(تخیل با واقعیت، شهر با روستا، جن با انسان و درون با برون و...) از مؤلفه‌های مهم ایجاد ساختار رئالیسم جادویی باشد.

کلیدواژه‌ها


عنوان مقاله [English]

Magical realism in gharyeh novel by Mohamad maoulaei

نویسندگان [English]

  • Ali hassan sohrabnejad 1
  • fariba tavan 2
1 Assistant prof.ilam payam-noor university
2 M.A.in persian language and literature.humanities humanities faculty.P.N.U.university
چکیده [English]

One of the branches of the school of realism is magical realism, which is an innovative and new way of writing stories, in which the elements of reality and fantasy are combined in such a way that the border between them is not easily recognizable and the reader easily accepts it, in fiction works, attention to magical realism has been paid attention to by writers in order to know more about this school. In this research, an attempt has been made to theoretically examine this writing style in the novel Village by Ilami writer Mohammad Moulai, and that dealing with magical realism can bring another lens of native fiction to the audience. Moulai, in paying attention to magical realism, includes components such as realistic description of details, the role of talismans and demons, the use of magic and jinn, the use of imagination and illusion, amazing events, duality and opposition, symbolism and mystery. He has used conflict, voluntary silence, specific timing, exaggeration, local customs and superstitions. The author establishes a close connection between the world he created in the village and the real world and has used a believable tone in combining reality with imagination. The author's thinking in creating magical realism in the village novel is rooted in thoughts and ideas that are associated with the supernatural factor. Benefiting from the factor of magic and genie have the highest frequency and the use of conflict has the lowest frequency in the village novel. The author's use of magic and the group of goblins has caused the element of fantasy to come along with the author in this composition and create otherworldly images.

کلیدواژه‌ها [English]

  • magical realism
  • village novel
  • fictional literature
  • Mohammad Maoulei
بی­نیاز، فتح­الله (1387)؛ درآمدی بر داستان­نویسی و روایت­­شناسی، تهران: افراز.
پورنامداریان، تقی و مریم سیدان (1388)؛ بازتاب رئالیسم جادویی در داستان­های غلامحسین ساعدی، مجله دانشکده ادبیات و علوم انسانی،دانشگاه تهران، شماره 64، صص 64-45.
حجازی، بهجت السادات (1394)؛ نشانه­های رئالیسم جادویی در رمان من او، نشریه ادب و زبان، سال 18، شماره 38، پاییز و زمستان، صص 103-81.
حنیف، محمد و محسن (1397)؛ بومی­سازی رئالیسم جادویی در ایران، تهران: علمی و فرهنگی.
دانشگر، آذر (1397)؛ بررسی رئالیسم جادویی در رمان پریباد اثر محمد علی علومی، پژوهشنامه نقد ادبی و بلاغت، دوره 7، شماره 1، بهار و تابستان، صص 78-59.
سیدحسینی، رضا (1381)؛ مکتب­های ادبی، چ دوازدهم، تهران: نگاه.
شوشتری، منصوره (1387)؛ رئالیسم جادویی، واقعیت خیال­انگیز، فصلنامه هنر، شماره 75، بهار، صص 44-32.
صفری، جهانگیر و دیگران (1390)؛ پیوند متون عرفان با ر ئالیسم جادویی، مطالعات عرفانی، شماره 14، صص 122- 105.
لاج، دیوید (1388)؛ هنر داستان­نویسی، ترجمه رضا رضایی، تهران: نشر نی.
محمدی، محمدهادی (1378)؛ روش­شناسی نقد ادبیات کودکان، تهران: سروش.
موسوی­نیا، نورا (1384)؛ اسطوره و رئالیسم جادویی، کتاب ماه هنر، مرداد و شهریور، صص 164-160.
مولایی، محمد (1399)، قریه، تهران: اندیشه احسان.
میرصادقی، جمال و میمنت (1377)؛ واژه­نامه هنر داستان­نویسی، تهران: مهناز.
نیکوبخت، ناصر و رامین­نیا، مریم (1384)؛ بررسی رئالیسم جادویی و تحلیل رمان اهل غرق، پژوهش­های ادبی، شماره 8، تابستان، صص 154-139.