تحلیل منظرۀ غروب در شعر پسینگاهی 2 از علی باباچاهی با توجه به نظریۀ ساختار اُفق میشل کولو

نوع مقاله : علمی-پژوهشی

نویسندگان

1 دانشجوی زبان و ادبیات فارسی دانشگاه شهید بهشتی تهران

2 استاد ادبیات دانشگاه شهید بهشتی

3 دانشیار زبان و ادبیات پارسی

10.30465/copl.2022.41127.3754

چکیده

یکی از شاخه‌های مهم نقد جغرافیایی، نظریۀ ساختار اُفق میشل کولو است. اُفق؛ بیانگر مرزهای منظره و منعکس‌کنندۀ حالات درونی و منظره‌های انتزاعی فرد است و در شناخت آن باید به «وجه پنهان» پدیده‌ها توجه کرد. منظره در دیدگاه کولو ترکیبی از واقعیّت و تخیّل است و به همین دلیل هر شخص و هر نویسنده‌ای منظرۀ خاص خود را از فضای پیرامونش دارد شعر پسینگاهی 2 از باباچاهی؛ فضایی جغرافیایی است که در آن چند مضمون و شبکه معنایی در ارتباط باهم منظرۀ غروب را ایجاد کرده‌اند. هدف از این پژوهش توصیف منظرۀ غروب و کشف افق‌های درونی و بیرونی این شعربا توجه به حالات شاعر است. روش انجام پژوهش توصیفی است. در بخش تحلیلی پژوهش؛ با بسط افق‌های شعر، ارتباط میان تاریکی، مرگ، ناقوس، پرنده، تقدّس فضا و غروب را نشان داده می‌شود و هرکدام از وجوه پنهان و پیدای منظرۀ غروب، در ارتباط باهم تحکیم و تفهیم می‌شود.

کلیدواژه‌ها

عنوان مقاله [English]

Analysis of the sunset scene in Alibaba Chahi 2 posterior poetry according to Michel colott's theory The Structure of Horizon

نویسندگان [English]

  • mehran alivand 1
  • kazem dezfoilian 2
  • ghodratollah taheri 3
1
2 shahid beheshti university
3 shahid beheshty niversity
چکیده [English]

One of the most important branches of geographical critique is Michel Colo's theory of horizon structure. horizon It expresses the boundaries of the landscape and reflects the inner states and abstract landscapes of the individual, and in recognizing it, one must pay attention to the "hidden side" of the phenomena. Landscape in Kolo's view is a combination of reality and imagination, and for this reason, each person and each writer has his own view of the space around him. It is a geographical space in which several themes and semantic networks have been created in relation to each other to create a sunset landscape. The purpose of this study is to describe the sunset scene and discover the inner and outer horizons of this poem according to the poet's moods. The research method is descriptive. In the analytical part of the research; By expanding the horizons of the poem, the connection between darkness, death, bell, bird, the sanctity of space and sunset is shown, and each of the hidden and visible aspects of the sunset scene is consolidated and understood in relation to each other.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Contemporary Poetry
  • Ali Babachahi
  • Postscript 2
  • Geographical Criticism
  • Michel Kolo
  • Theory of Horizon Structure

مراجع

منابع ومآخذ:
 اسماعیل­پور مطلق، ابوالقاسم (1397). «اسطوره، ادبیات و                                                                                                   هنر». تهران. نشر چشمه. (نسخۀ فیدیبو).
 امین­پور، قیصر (1398). «مجموعه کامل اشعار». تهران. انتشارات    مروارید.
باباچاهی، علی­ (1392). «مجموعه اشعار». تهران. انتشارات نگاه.
باشلار، گاستون (1400). «آب و رؤیاها، جستاری در باب تخیّل ماده». ترجمۀ مسعود شیربچه، معظّم وطن­خواه. تهران. انتشارات نقش جهان.
---------- (1366). «روانکاوی آتش». ترجمۀ جلال ستاری. تهران. انتشارات توس.
پوله، ژرژ (1389). «نقد مضمونی، آرا و اندیشه­های ژرژ پوله، درک مقوله­های زمان و مکان.» ترجمۀ مرتضی بابک­معین. تهران. انتشارات علمی و فرهنگی.
--------- (1390). «فضای پروستی». ترجمۀ وحید قسمتی. تهران. انتشارات ققنوس. (نسخۀ فیدیبو)
تقوی فردود، زهرا (پاییز 1396). « بازنمایی فضای معماری ایران از مجرای تخیل فرانسوی با تکیه بر نقد جغرافیایی». پژوهش‌های ادبیات تطبیقی، دوره پنجم شماره 3 (پیاپی 13)، ص 27-1.
جمادی، سیاوش (1385). «زمینه و زمانۀ پدیدارشناسی،جستاری در زندگی و اندیشه های هوسرل و هایدگر». تهران. انتشارات ققنوس. (نسخه فیدیبو).
خطاط، نسرین (1387). «نقد مضمونی و چشم انداز کنونی آن: از ژان پیر ریشارد تا میشل کولو». پژوهشنامۀ فرهنگستان هنر. شماره8 بهار 1387. صفحات 88تا 112.
--------- (1391).  «کاربرد نقد جغرافیایی در خوانش دو رمان از دو فرهنگ: پاریس در ثریا در اغما و سن قرمز». نقدنامۀ هنر، زیر نظر مجید سرسنگی و بهمن نامور مطلق، تهران: سازمان فرهنگی هنری شهرداری تهران، نشر شهر. (نسخه فیدیبو).
زارع­کاریزی، ارمغان و بابک­معین، مرتضی (1399). «تجربۀ زیسته منظره و نمود بلاغی آن در توصیف‌های ژولین گراگ». دوماهنامه­علمی پژوهشی جستارهای زبانی. خرداد و تیر 1399. صص 84-59.
سپهری، سهراب (1386). «هشت کتاب». تهران. انتشارات طهوری.
شاملو، احمد (1400). «باغ آینه». تهران. انتشارات مروارید.
شمیسا، سیروس (1376). «نگاهی به فروغ فرخزاد». تهران. انتشارات مروارید.
عباسی، علی واکبرپوران، منیره (1391). «ساختار افق در اشعار ناظم حکمت: دغدغه مکانمندی». پژوهش ادبیات معاصر جهان دوره 17 تابستان 1391 شماره 2.
فرخزاد، فروغ (1385). «مجموعه شعر‌های فروغ فرخزاد (دیوان    فروغ)»، انتشارات نیکا.
کریستین آندرسن، هانس (1399). «سفر زندگی»، ترجمه: دیوید هنری ویلسون، سپیده قلی‌پور. ناشر: موسسۀ فرهنگی هنری پژوهشی تاریخ ادبیات کودکان.
کولو، میشل (1398). «ساختار افق در شعر معاصر فرانسه». ترجمه و گزینش: مرتضی بابک­معین. انتشارات سمت.
کهنمویی­پور، ژاله و خواجوی، بهناز (1398). «بازنمایی فضا و هویّت شهری در شعر سپانلو بر اساس رویکرد نقد جغرافیایی». نشریۀ علمی پژوهش­های زبان و ترجمه فرانسه. بهار و تابستان 1398.
لویناس، امانوئل (1399). «نظریۀ شهود در پدیدارشناسی هوسرل». ترجمۀ فرزاد جابرالانصار. تهران. نشر نی. (نسخه فیدیبو).
نامور­مطلق، بهمن (1391). «درآمدی بر نقد جغرافیایی». نقدنامۀ هنر، تهران. نشر شهر. (نسخه فیدیبو).
همپارتیان، آناهید (1387). «اصول و مبانی نقد و پژوهش هنری: معرفی رویکرد ساختار افق و کارکرد آن در بررسی نقاشی­های کاروس و فریدریش». هنر و معماری: نشریۀ پژوهشنامۀ فرهنگستان هنر: تابستان 1387.  شماره9.

فایل ها

هم رسانی

ارجاع به این مقاله

آمار