نقدی بر زیبایی‌شناسی عیوب کلام با ذکر شواهدی از اشعار ‌احمد شاملو و نیما یوشیج

نوع مقاله : علمی-پژوهشی

نویسندگان

1 دانشیار گروه زبان و ادبیات فارسی دانشگاه پیام نور تهران

2 کارشناس ‌ارشد زبان و ادبیات فارسی دانشگاه پیام نور تهران

چکیده

مقالة پیش رو، تحلیلی است زیباشناسانه از زبان شعر معاصر، با تکیه بر آثار احمد شاملو و نیما یوشیج از دیدگاهی نو و با معیاری متفاوت با معیارهای کلاسیک. منتقدان کلاسیک ادب فارسی بر این باورند که نخستین شرط زبان ادب خالی‌بودن آن است از عیوب مخل فصاحت کلام که عبارت‌اند از مخالفت با قیاس، ضعف تألیف، کراهت در سمع،‌ تنافر حروف،‌ غرابت استعمال،‌ تعقید لفظی و معنوی، ‌تکرار،‌ تتابع اضافات.
در پژوهش حاضر، با مطالعة آثار نیما و شاملو نشان داده شده است که گاه موارد یاد‌شده نه‌تنها عیب سخن نیست، بلکه خود موجب زیبایی و تأثیرگذاری کلام می‌شود و شاعر می‌تواند از این موارد به‌منزلة شگرد مفید بلاغت سود بجوید؛ برای مثال، مخالف قیاس دستور سخن بگوید و کلامی نو و برجسته بیافریند، یا خشم و رنج و اعتراض را با کلامی ناخوشایند و خشن (کراهت در سمع و تنافر حروف) بیان کند تا تناسب حس و زبان را رعایت کرده باشد، ‌یا تعقید را چنان زیبا به‌کار گیرد که آن را ابهام هنری بنامند.

کلیدواژه‌ها


عنوان مقاله [English]

A Critiq of the Aestathics of Defects of Speech with some Instances from Ahmad Shamloo and Nima Youshij Poetry

نویسندگان [English]

  • Ali Mohammad Poshtdar 1
  • Ali Mohammad Poshtdar 2
1 Associate Professor, Payame Noor University of Tehran
2 M.A student of Persian language and literature, Payame Noor University of Tehran
چکیده [English]

The present paper is an aesthetic analysis of the language of modern poetry, based Ahmad shamloo abd Nima ushij works. This analysis is based on a new viewpoint, far from the classic standards. Classical Persian literature critics believe that the most important condition for the language is to be fee from those decremented defects the eloquence. These colophony, barbarism, verbal and semantic complexity, underly-epizeuxia, concatenation of addition compounds.
The present study demonstrates, through studying the works of Nima and Shamloo that the above mentioned not only can not be considered as the defect of speech, but also they make the speech more beautiful and impressive. The poets can utilize them as useful tactic for making an eloquent speech for instance; they can speak against the standard of grammar, thus creating a new, outstanding speech, or they may express the anger, the agony and the protest through and aggressive wording (abominable to the symmetry between the sense and the language, or to utilize the complexity so beautifully so as to be termed as “artistic ambiguity”

کلیدواژه‌ها [English]

  • Aesthetics
  • defects of speech
  • modern poetry
  • Shamloo
  • Nima