The Flourishing of Literary Criticism in the Twenties

Document Type : Research Paper

Authors

1 Faculty member of KHU

2 kharazmi university

10.30465/copl.2021.6149

Abstract

The Flourishing of Literary Criticism in the Twenties
With the onset of World War II and the departure of Reza Shah from the country, a relatively open political and social atmosphere was formed in Iran in the 1940s/1320s (A.H(. As the activities of the parties began, literary journals were published with a new approach and the "first Iranian Writers' Congress" was convened. Taken together, these factors provided a good basis for the development of literary criticism. Today, with the passing of time, one can better appreciate the developments of that period, and it is evident that leftist thinking was the dominant element of literary criticism in the twenties, such that the two other streams of literary criticism at that time, namely, academic criticism. And romantic criticism were also affected by it. In addition to the ideological criticism that was characteristic of Ehsan Tabari and also Morteza Keyvan during this decade, the academic criticism based on the scholarly approach of the Orientalists to Persian classical literary texts in this period provided new capacities. A prominent representative of this trend in the twenties was Fatemeh Sayyah. Another stream of criticism, which was relatively a new approach emerging from the controversy of old and new trends, was romantic criticism. A prominent representative of this trend in the twenties was Nima Yushij. In order to understand more about the critical approaches of this decade, the works of its prominent representatives have been reviewed and analyzed; moreover, due to his unquestionable influence, the works of Morteza Keyvan have been mentioned, and it is discussed how such individuals became the proponents of a new literary criticism which had begun in the constitutional period.
Twenties; Academic Criticism; Romantic Criticism; Ideological Criticism; Literary Criticism

Keywords


 
 
منابع
آرین­پور، یحیی (1382). از نیما تا روزگار ما. جلد سوم، چاپ چهارم. تهران: زوّار.
پارسی­نژاد، ایرج (1388). احسان طبری و نقد ادبی. تهران:سخن.
پارسی­نژاد، ایرج (1388). نیما یوشیج و نقد ادبی. تهران:سخن.                                                                 
پارسی­نژاد، ایرج (1389). فاطمۀ سیاح و نقد ادبی. تهران:سخن.
جعفری، مسعود (1388). سیر رمانتیسم در ایران از مشروطه تا نیما.چاپ دوم. تهران: مرکز.
جعفری، مسعود (1397). «تغییر جایگاه شاعران در تاریخ ادبیات». بخارا. سال بیستم(127)،32ـ36.
رستاد، الهام؛ داورپناه، گل­آرا؛ مقیمی­زاده، محمدمهدی (1388). «مروری بر کتاب­شناسی تاریخ نقد ادبی». کتاب ماه ادبیات. (147)، 55ـ67.
سیاح، فاطمه (1383). نقد و سیاحت. به کوشش محمد گلبن. تهران: قطره.
صاحب­جمعی، حمید (1382). «تاریخ نقد ادبی در ایران». بخارا. (29ـ30)، 330ـ332. 
طبری، احسان (1326). «مقدمه بر شعر امید پلید».نامۀ مردم. سال اول(18)، 2.
طبری، احسان (1326). «صادق هدایتشخصیت او افکار او، جای او در حیات ادبی و اجتماعی معاصر». نامۀ ماهانۀمردم. دورۀ پنجم(10)، 42ـ47.
طبری، احسان (1326). «دربارۀ انتقاد و ماهیّت هنر و زیبایی». نامۀ ماهانۀ مردم.دورۀ پنجم(12)، 11ـ35.
طبری، احسان (1326). «نوشین و نمایش جدید او به نام مستنطق». نامۀ ماهانۀ مردم. دورۀ پنجم(16)، 98ـ101.
طبری، احسان (1327). «انقلاب و انحطاط هنری». نامۀ ماهانۀ مردم.دورۀ پنجم(22)، 1ـ10.
طبری، احسان (1327). «توضیحاتی چند دربارۀ مقاله انقلاب و انحطاط هنری». نامۀ ماهانۀ مردم. دورۀ پنجم(23)، 1ـ12.
طبری، احسان (1327). «دربارۀ ادبیات ایران». نامۀ ماهانۀ مردم.دورۀ پنجم(25)، 3ـ15.
طبری، احسان (1382). از دیدارِ خویشتن. به کوشش و ویرایش محمدعلی شهرستانی. تهران: بازتاب نگار.
کریمی­حکاک، احمد (1372). «نقد ادبی در ایران، فرضیه­ها، فضاها و فرآورده­ها». ایران­نامه. (45)، 3ـ34.
کیوان، مرتضی (1382). کتاب مرتضی کیوان. به کوشش شاهرخ مسکوب. چاپ دوم. تهران: کتاب نادر.
یوشیج، نیما (علی اسفندیاری) (1368). دربارۀ شعر و شاعری. به کوشش سیروش طاهباز. تهران: دفترهای زمانه.
یوشیج، نیما (علی اسفندیاری) (1369). برگزیده آثار نیما یوشیج (نثر). به کوشش سیروس طاهباز. تهران: بزرگمهر.