A Reflection on the Narrative Criticism: Logic of Dialogue and Polyphonic Narrative Approach

Document Type : Research Paper

Author

Abstract

After translating the works of Bakhtin's, his theory of the logic of dialogue and polyphony is widely applied for classic and contemporary literary texts. In some cases generalizations and oversimplifications of his theory about narrative causes a sort of misunderstanding which leads to a descriptive analysis of the narrative and thus the depth and angles of his theory have been neglected.
In this article, I tried to review the analysis and implementation of the fundamental components of the theory of polyphonic narrative text. To this end, the story of "the devil awakens Muawiyah," from Rumi's Mathnavi and "Kiss the Beautiful Face of God" by Mustafa Mastour were chosen (as examples of both classic and contemporary narrative texts) and the novel The Brothers Karamazov, Dostoevsky was selected as the reference text. Research is based on a dual approach which is borrowed from the structuralist criticism approach and mode of coexistence of conflicting voices in the text, which is the dominant element in Bakhtin's polyphonic theory. In brief the result shows that the narrative analysis should be based on the principle of mutual acceptance and co-existence and mutual interaction of the two concepts in the text. So, all the narrative techniques from the presence of the "other" to carnivalization, humor, frequency and point of view of the narrator and direct quotes have to accept other voices. Based on this, "Kiss the Beautiful Face of God" is monophonic for the lack of mutual actions and voices and "the devil awakens Muawiyah" is polyphonic for it doesn't give a definite answer to the opposing voices and sounds co-exist relatively.

Keywords

References

احمدی، بابک (1375). حقیقت و زیبایی، تهران: مرکز.
احمدی، بابک (1386). ساختار و تأویل متن، تهران: مرکز.
اسکولز، رابرت (1383). ساختارگرایی در ادبیات، ترجمة فرزانه ظاهری، تهران: آگاه.
انوری، حسن (1356). «ملاحظاتی دربارة داستان “داستان شاه و کنیزک و زرگر”»، مجلة ادبیات دانشگاه تربیت معلم، ش 1 (2).
ایوتادیه، ژان (1378). نقد ادبی در قرن بیستم، ترجمة مهشید نونهالی، تهران: نیلوفر.
تودوروف، تزوتان (1377). منطق گفت‌وگویی میخائیل باختین، ترجمة داریوش کریمی، تهران: مرکز.
حسینی، مریم (1390). «چندصدایی در رمان زنان ایران»، مجموعه‌مقالات گفت‌وگومندی در ادبیات و هنر، به کوشش بهمن نامورمطلق و منیژه کنگرانی، تهران: سخن.
داستایفسکی، فئودور (1368). برادران کارمازوف، ترجمة رامین مستقیم، تهران: گلشایی.
دزفولیان، کاظم و فرزاد بالو (1389). «رویکردی انتقادی به رأی باختین در باب حماسه با محوریت شاهنامة فردوسی»، پژوهش زبان و ادبیات فارسی، ش 19.
دستغیب، عبدالعلی (1381). «داستایفسکی معمار چندآوایی»، کیهان فرهنگی، ش190.
رستمی، فرشته (1389). «ساختار صدا در داستان‌های مندنی‌پور»، بوستان ادب، س 2، ش 4.
ریکور، پل (1384). زمان و حکایت، ترجمة مهشید نونهالی، ج 1، تهران: گام نو.
کهنمویی‌پور، ژاله (1383). «چندآوایی در متون داستانی»، پژوهش زبان‌های خارجی، ش 16.
گاردینر، مایکل (1381). «تخیل معمولی باختین»، ترجمة یوسف اباذری، فصلنامة ارغنون، ش 20.
مستور، مصطفی (1392). روی ماه خداوند را ببوس، تهران: مرکز.
مکاریک، ایرناریما (1383). دانشنامة نظریه‌های ادبی معاصر، ترجمة مهران مهاجر و محمد نبوی، تهران: آگاه.
مولوی، جلال الدین محمد (1350). مثنوی معنوی، تصحیح نیکلسون، تهران: امیرکبیر.
مهاجر، مهران و محمد نبوی (1376). به‌سوی زبان‌شناسی شعر، تهران: مرکز.
میرعابدینی، حسن (1380). صد سال داستان‌نویسی ایران، ج 3، تهران: چشمه.
نوبخت، محسن (1391). «چندصدایی و چندشخصیتی در رمان پسامدرن ایران»، زبان‌شناخت، س 3، ش 2.
نولز، رونلد (1391). شکسپیر و کارناوال: پس از باختین، ترجمة رویا پورآذر، تهران: هرمس.
 
Bakhtin, Mikhail (1984). Problems of Dostoevsky's Poetics, Trans. Caryl Emerson, Manchester University.
Baxter, L.A. (1994). Thinking Dialogically about Communication in Personal Relationships, Green Wood PublishingGroup.
Clark, Katrina and M. Holquist (1984). Mikhail Bakhtin, Harvard College.
Haye, Andres A. (2008). “Toward a Dialogical Approach to Intentionality”, Integr Psych Behav, No. 42.
Holquist, M. (1990). Dialogism: Bakhtin and his World, Lonndon: Routledge.
Mac Cannell and Juliet Flower (1985). “The Temporality of Textuality: Bakhtin and Derrida”, MLN, Vol. 100, No. 5, Comparative.
Contemporary Persian Literature
Volume 4, Issue 4 - Serial Number 4
April 2015
Pages 143-164

Files

Share

How to cite

Statistics