TY - JOUR ID - 3271 TI - تصویر دانشجویان در داستان‌های کوتاه قبل از انقلاب اسلامی (از دهه بیست تا پنجاه شمسی) JO - ادبیات پارسی معاصر JA - COPL LA - fa SN - 2383-0549 AU - کریمی قره‌بابا, سعید AD - استادیار گروه زبان و ادبیات فارسی دانشگاه پیام نور Y1 - 2018 PY - 2018 VL - 8 IS - 1 SP - 145 EP - 165 KW - دانشجو KW - دانشگاه KW - داستان کوتاه KW - ناامیدی و مبارزه سیاسی DO - N2 - دانشجویان به عنوان یکی از اقشار نوظهور‌‌ در جامعه ایران تلقی می‌شوند که از نخستین سال‌های تأسیس دانشگاه به منزله نمادی از تجدد و طبقه متوسط شناخته شده‌اند. آنان به دلیل توسعه نامتوازن صورت گرفته در دوران پهلوی هم با سنت در تعارض بوده‌اند و هم با تجدد. هدف از پژوهش کتاب‌خانه‌ای حاضر بررسی نوع نگاه نویسندگان به منش و کنش دانشجویان در داستان‌های کوتاه دهه‌های بیست تا پنجاه شمسی است. با مطالعه این داستان‌ها با سه دسته از دانشجویان مواجه می‌شویم: مبارزان آرمان‌خواه، فردگرایان مأیوس و امیدواران واقع‌بین. هر نویسنده‌ای با توجه به خاستگاه فکری‌اش شخصیت دانشجویان را به شکلی توصیف می‌کند. برای مثال از آنجا که صادقی و ساعدی تحت تأثیر گرایش‌های نهیلیستی قرار دارند، دانشجویان داستان‌های آنان نیز از ایجاد هر گونه تغییر فردی و اجتماعی‌ اظهار ناامیدی می‌کنند. این دسته از دانشجویان رؤیاهای خود را از دست داده‌ و مأیوس و منزوی شده و نهایتاَ  دچار رخوت و عطلت گشته‌اند. انحرافات اخلاقی، اعتیاد و تمایل به خودکشی نیز برخی از رفتارهای شایع این طیف از دانشجویان است ولی از سوی دیگر دانشجویانِ به تصویر کشیده شده در داستان‌های بزرگ علوی و نادر ابراهیمی آرمان‌خواه و پرتحرک‌اند و مبارزات تشکیلاتی- سیاسی را علیه رژیم سامان می‌دهند. سیمین دانشور و گلی ترقی در میانه این دو جریان ایستاده‌اند و دانشجویان داستان‌های آن دو، تلاش می‌ورزند که از انفعال خارج شده و به رشد و پویایی دست یابند. UR - https://contemporarylit.ihcs.ac.ir/article_3271.html L1 - https://contemporarylit.ihcs.ac.ir/article_3271_28dcd3f092375a1ec507a0687bc2e5da.pdf ER -