نخستین واکاوی‌ انتقادی گروهی از بزرگ‌ترین ادبای معاصر ایران دربارۀ یکی از مهم‌ترین متون کهن

نوع مقاله : علمی-ترویجی

نویسنده

پژوهشگر زبان و ادبیات فارسی کتابخانۀ مینوی وابسته به پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی

چکیده

تلاش و مساعی بزرگان و صاحب نظرانی چون محمد قزوینی، علی اکبر دهخدا، سید حسن تقی­زاده و مجتبی مینوی جهت معرّفی، تصحیح، شرح و نقد آثار ادبی گذشته از مهمترین پایه­های نقد ادبی معاصر است. در این میان چهرۀ مجتبی مینوی را می­توان علاوه بر آثار منتشر شده، از طریق واکاوی یادداشت­ها و مکاتبات ارزشمند و علمی او با بزرگان فرهنگ و ادب ایران و جهان، شناسایی و معرّفی کرد. این مقاله به بیان حواشی و یادداشت­های مینوی بر مقدمه­ای می­پردازد که تقی­زاده بر دیوان اشعار ناصرخسرو، چاپ سید نصرالله تقوی، نوشته است. مینوی طی مکاتباتی که با قزوینی داشت تلاش کرد تا از دانش و فضل او در تنظیم تعلیقات دیوان ناصر خسرو مدد بگیرد. بخش اعظم یادداشت­ها و تقریظات ارزشمند او که از طریق مکاتبه به دستش رسیده بود با ذکر مأخذ در تعلیقات دیوان ناصرخسرو وارد کرد.

کلیدواژه‌ها


عنوان مقاله [English]

.

نویسنده [English]

  • . .
.
قزوینی، محمد (1305). «راجع به دیوان ناصرخسرو»، گنجینۀ اسناد و نامه­های کتابخانۀ مینوی، ذیل حرف «ق».
ناصرخسرو قبادیانی (1307). دیوان اشعار، به تصحیح سیّد نصرالله تقوی، با مقدمۀ سید حسن تقی­زاده و حواشی و ملاحظات علی­اکبر دهخدا، به اهتمام مجتبی مینوی، تهران: کتابخانۀ طهران.
دهقانی، محمد (1398). «نامۀ علامه قزوینی به مینوی در زمستان 1304»، فصلنامۀ فرهنگ­بان، ش 4 (زمستان 1398).
مینوی، مجتبی (1307). نسخۀ منحصر چاپ تقوی از دیوان اشعار ناصرخسرو، کتابخانۀ مینوی، ش 2831 و 2832.
ناصرخسرو قبادیانی (1353). دیوان، به تصحیح مجتبی مینوی و مهدی محقق، تهران: انتشارات دانشگاه تهران.