برجسته‌سازی‌‌های زبانی در داستان کوتاه «شرق بنفشه» اثر شهریار مندنی‌‌‌‌پور (بر مبنای چهارچوب زبان‌‌شناختی دیوید لیچ)

نوع مقاله : علمی-پژوهشی

نویسندگان

1 دانشجوی دکتری زبان و ادبیات فارسی، دانشگاه اصفهان

2 کارشناس ارشد زبان‌شناسی، دانشگاه اصفهان

3 دانشیار زبان و ادبیات فارسی، دانشگاه اصفهان

.

چکیده

داستان کوتاه «شرق بنفشه» به‌سبب داشتن برجسته‌سازی‌های زبانی، که شامل هنجار‌گریزی و توازن می‌‌شود، قابل تأمل و بررسی است. هریک از این دو فرایند نیز دارای چند زیرشاخه است که درصد جالب توجهی از آن‌ها در شرق بنفشة مندنی‌پور به وضوح یافت می‌شود و همین امر گویای توانایی نویسنده در به‌کارگیری قابلیت‌های متنوع زبانی است. نویسنده از طریق زبان خاص خود به‌خوبی محوریت موضوعی داستان یعنی عشق زمینی ـ آسمانی را برجسته کرده و با ایجاد هاله‌ای از ابهام در کلام رازوارگی آن را به تصویر کشیده است. در این مقاله کوشیده‌‌‌ایم ضمن نیم‌نگاهی به ساختار روایی و برخی عناصر ممتاز داستانی شرق بنفشه، برجسته‌سازی‌های زبانی این اثر را در چهارچوب زبان شناختی «دیوید لیچ» نشان دهیم. روش بررسی به شیوة تحلیلی است.

کلیدواژه‌ها


عنوان مقاله [English]

Linguistic Foregrounding in the Story “Sharq-e-Banafsheh” by Shahriyar Mandanipour (Based on David Leech's Linguistic Theory)

نویسندگان [English]

  • Molood Talaei 1
  • Naimeh Faqihian 2
  • Mohammad Reza Nasr Isfahani 3
1 . Ph.D Candidate in Persian Language and Literature, Isfahan University
2 M.A in Linguistics, Isfahan University
3 Associate Professor in Persian Language and Literature, Isfahan University
چکیده [English]

The short story “Sharq-e-Banafsheh” is worth studying considering its eye-catching literary foregrounding, including parallelism and deviation. Each of the two concepts (parallelism and deviation) has several subcategories, most of which are easily found in the story. This characteristic can obviously reveal Mandanipour`s ability as a skillful writer in utilizing various literary potentials. The present article aims at answering the question, ‘What features have made “Sharq-e-Banafsheh” the most well-known work of Mandanipour?' To answer this question, the paper attempts to demonstrate different kinds of literary foregrounding used in this story based on the linguistic theory of Leech, while considering the prominent narrative elements that form the structure of the story. Actually, the writer is successful in making salient the theme of the story, which is an earthy-heavenly love. He has also pictured this love as mysterious by making his language ambiguous to some extent.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Sharq-e-Banafsheh
  • linguistic theory of Leech
  • foregrounding
  • Deviation
  • parallelism
منابع
بیات، حسین (1387). داستان‌نویسی جریان سیال ذهن، تهران: علمی‌فرهنگی.
تسلیمی، علی (1388). گزاره‌هایی در ادبیات معاصر ایران (داستان)، تهران: آمه.
تسلیمی، علی (1387). گزاره‌هایی در ادبیات معاصر ایران (شعر)، تهران: اختران.
خسروی، ابوتراب (1388). حاشیه‌ای بر مبانی داستان، تهران: ثالث.
شفیعی کدکنی، محمدرضا (1368). موسیقی شعر، تهران: آگاه.
شمیسا، سیروس (1383). نقد ادبی، تهران: فردوس.
صفوی، کورش (1383). از زبان‌شناسی به ادبیات، ج 1، تهران: سورة مهر.
مدرسی، یحیی (1368). درآمدی بر جامعه‌شناسی زبان، تهران: مؤسسه مطالعات و تحقیقات فرهنگی.
مندنی‌پور، شهریار (1389). کتاب ارواح شهرزاد، تهران: ققنوس.
مندنی‌پور، شهریار (1384). شرق بنفشه، تهران: مرکز.
 
Fabb, N. (1997). Linguistics and Literature: Language in the Verbal Arts of the World, New York: Black Well.
Hassan, R. (1989). Language and Verbal Art, London: Oxford University Press.
Leech, G. N. (1965). ‘This Bread I Break’: Language and Interpretation, in Review of English Literature. PP. 66-75.
Leech, G. N. (1969). A Linguistic Guide to English Poetry, New York: Longman.
Mukarovsky, J. (1932). ‘Standard Language and Poetic Language’, in Garvin, P. (ed.) Prague School Reader in Esthetics, Literary Structures and Style, Georgetown: Georgetown Press.
Short, M. (1996). Exploring the Language of poem, Plays and Prose, London and New York: Longman.